6-18 miesięcy
Mapy parafialne są kartograficznym przedstawieniem lub podobną sztuką, poprzez którą społeczność może się utożsamiać przez dziedzictwo (Leslie, 2006).
Dzięki Mapie Parafialnej/Dziedzictwa mieszkańcy danego miejsca mogą przedstawić swoje dziedzictwo, krajobraz i wiedzę, w których się rozpoznają i które chcą przekazać przyszłym pokoleniom. Mapy Parafialne podkreślają sposób, w jaki społeczność widzi, postrzega i ceni swój krajobraz, swoje wspomnienia, swoje przemiany, swoją bieżącą rzeczywistość i swoje życzenia na przyszłość.
W Regionie Puglia ten rodzaj mapy był wykorzystywany do nowego Regionalnego Planowania Krajobrazu. Na jednorodnych włoskich obszarach, Mapy Parafialne stały się narzędziem zarówno do planowania jak i rozwoju. We Włoszech ponad 50 ekomuzeów opracowało jedną lub więcej map parafialnych. Niektóre z nich zostały przetworzone w wersje internetowe map. Kilka z nich wykorzystywały podobne narzędzie zwane „mapami krajobrazu”.
Jest to zazwyczaj jedno z pierwszych zaplanowanych działań na etapie planowania włoskich ekomuzeów. Ostatnio narzędzie to zostało także użyte przez inne instytucje takie jak parki i w procesach lokalnego rozwoju.
Mapa parafialna dokumentuje teraźniejszość i pomaga ludziom zrozumieć przeszłość; pomaga też społeczności planować długofalowy program, mający na celu poprawę i wzmocnienie miejsc i krajobrazu. Na mapie można odnaleźć pragnienia społeczności (Clifford, Maggi, Murtas, 2006).
Wiele włoskich map stosowało poniższe kroki:
Ewaluacja krytyczna takiego narzędzia partycypacyjnego stawia dwa pytania: czy ten typ mapy może pomóc społeczności przedstawić siebie, lub czy istnieje ryzyko, że stanie się częścią stereotypowego krajobrazu? I czy nie istnieje także ryzyko ukrycia elementów konfliktowych obecnych na danym terytorium, poprzez podkreślanie wyłącznie przyjemnych aspektów? (Castiglioni, 2013)
W wielu włoskich kontekstach mapy parafialne umożliwiły i zainspirowały ludzi z różnych pokoleń i o różnych funkcjach społecznych, w tym administracji samorządowej, do odkrycia, zobaczenia, wykorzystania i modyfikacji żywego dziedzictwa i krajobrazu kulturowego. Co więcej, mapy partycypacyjne, zawierające wspólną wizję przyszłego krajobrazu, zainspirowały trwałe zmiany krajobrazu.
Kilka stron internetowych (po włosku) zawiera studia przypadku, materiały pomocnicze i wskazówki: https://sites.google.com/view/ecomuseiitaliani/chi-siamoprezentuje atlas ponad 50 ekomuzeów, które stworzyły mapy społeczności z linkami, które pozwalają poznać rezultaty. Proces tworzenia mapy społeczności (Parco dei Mulini) jest opisany na stronie ekomuzeum Parabiago
www.mappadicomunita.it prezentuje niektóre włoskie mapy
https://inventariopartecipativo.wordpress.com kurs dotyczący map parafialnych (po włosku)
https://sites.google.com/view/mappadicomunita/home strona zawierająca kilka map parafialnych
Clifford S., King A. (a cura di): From place to PLACE: maps and Parish Maps, Common Ground, London, 1996.
Castiglioni B., Ferrario V., cartografiar les percepcions socials: els paisatges tendencials, in AA.VV. Reptes en la cartografia del paisatge. Dinamiques territorials i valor intangibles, , Observatori del Paisatge de Catalunya, 2013
Dal Santo R., CAN PARISH MAPS INSPIRE FUTURE? in “Atas do IV EIEMC/4 Encontro Internacional de Ecomuseus e Museus Comunitários”, 12-16, junho 2012, Belém, Brasil; Coordenação Geral: Maria Terezinha Resende Martins. – Belém : Ecomuseu da Amazônia, 2012.
Leslie, K.: A sense of place, West Sussex Parish Maps, Chichester, 2006.
Nunzia Borrelli, Barbara Kazior, Marcelo Murta, Óscar Navajas, Nathalia Pamio, Manuel Parodi-Álvarez, Raul dal Santo, Julio Seoane
This project has been funded with support from the European Commission. The content of this website reflects the views only of the author, and the Commission cannot be held responsible for any use which may be made of the information contained therein.
O ile nie zaznaczono inaczej, zawartość tej witryny jest objęta licencją Creative Commons Attribution 4.0 International license.
