Warsztaty z Pamięci Przekazywanej Ustnie

Narzędzie No. 11: Warsztaty z Pamięci Przekazywanej Ustnie

Warsztaty z Pamięci Przekazywanej Ustnie

Oczekiwany etap rozwoju ekomuzeum

Ekomuzea we wczesnej fazie rozwoju, Ekomuzea zaawansowane w rozwoju, Rozwijające się ekomuzea, Społeczności zamierzające zainicjować tworzenie ekomuzeum, Wstępnym stadium rozwoju ekomuzeum

Użyteczność tego narzędzia

Narzędzie to może być wykorzystane do:

Wspierania planowania i zarządzania zasobami dziedzictwa społeczności i terytorium z perspektywy publicznej.
Pomocy w tworzeniu materiałów kulturowych i edukacyjnych w formie materialnej i cyfrowej na temat bogactwa dziedzictwa terytorium danej społeczności.
Wzbogacenia dyskursu na temat terytorium poprzez odkrywanie sfery nieoficjalnych rozmów w oparciu o pamięć mieszkańców.
Zachowania wiedzy na temat różnych rodzajów wartości dziedzictwa istniejących kiedyś na terytorium i utraconych już w sensie materialnym, ale przechowywanych w pamięci mieszkańców danego terytorium.
Zbadania i docenienia przestrzeni pamięci o kulturze i dziedzictwie mieszkańców danego terytorium.
Przyczynienia się do włączenia mieszkańców danego terytorium we wzmocnienie swojego terytorium i dziedzictwa.
Uwydatnienia wartości poszczególnych narracji, dyskursów i pamięci, bez wykluczania tych zbiorowych, na temat terytorium i jego walorów dziedzictw.

Opis narzędzia

Warsztaty pamięci przekazywanej ustnie są miejscem na ścieranie się przeciwności i debatę, stanowią też one podbudowę tworzenia tożsamości zbiorowej poprzez ćwiczenie pamięci przekazywanej ustnie, szczególnie dzięki członkom społeczności z grupy seniorów.
Pomyślane jako przestrzeń do dzielenia się wiedzą poprzez doświadczenie elementów społeczności, warsztaty te mogą służyć odnowieniu i docenieniu z perspektywy partycypacyjnej, wiedzy bezpośredniej członków grup społecznych.
Będzie to miało pozytywne oddziaływanie na rewitalizację ekomuzeum, włączenie do dynamiki jego działania wiedzy przechowywanej przez członków społeczności, do której ekomuzeum należy.

Cele:

Warsztaty czy seminaria dotyczące pamięci przekazywanej ustnie mają wiele celów:

Odnowienie i wzmocnienie pamięci specyficznej grupy w odniesieniu do historii i dziedzictwa regionu jako przestrzeni geograficznej i kulturowej.
Docenienie tożsamości tej grupy w stosunku do niej samej, przyczyniając się do poprawy społecznego i kulturowego poczucia własnej wartości mieszkańców poprzez uznanie walorów pamięci i dziedzictwa doświadczanego jako grupa.
Zachowanie pamięci społecznej w odniesieniu do kultury i dziedzictwa w celu zachowania jej dla przyszłych pokoleń.
W nawiązaniu do wymienionych powyżej, przekształcenie doświadczenia i pamięci o dziedzictwie ze zbiorowych do wartości społecznych, kulturowych i edukacyjnych wśród najmłodszych, powodując, że pamięć o dziedzictwie i edukacyjna wartość z większym prawdopodobieństwem będzie źródłem przyjemności dla ogółu społeczeństwa a szczególnie dla szkolnego segmentu społeczności.
Pobudzenie ciekawości i zainteresowania członków społeczności swoją własną historią i wartościami swojego dziedzictwa.

Wytyczne do zastosowania narzędzia

Trzeba posiadać zasoby ludzkie, które znają swoje terytorium, swoją teraźniejszość i przeszłość, skupiając się na działaniu z ludźmi w pewnym wieku, którzy, przyjmuje się lub się wie, że mają taką wiedzę.

Spotkania z lokalnymi aktorami i planowanie wstępnych badań
Identyfikacja potencjału interesariuszy i grup interesu
Praca w terenie, prowadzenie (o ile to możliwe) wywiadów indywidualnych z potencjalnymi uczestnikami warsztatów
Utworzenie grupy roboczej podczas warsztatów (rekomendowane minimum: trzech członków społeczności na warsztat, plus zewnętrzny sprawozdawca).
Przygotowanie warsztatów (mogą być nagrywane przez urządzenia audiowizualne, jeśli uczestnicy się zgodzą, zalecane jest osobiste ich prowadzenie, w celu wywołania interakcji pomiędzy uczestnikami, ale bez wykluczenia użycia metod wirtualnych lub półwirtualnych.
Przygotowanie wstępnej wersji raportu i wniosków z warsztatów.
Wypracowanie ogólnego dokumentu końcowego z warsztatów.

Preferowaną grupę odbiorców stanowią najstarsi członkowie społeczności, jako że jest to narzędzie szczególnie zaprojektowane do pracy ze skarbem, jaki stanowi pamięć osób starszych w określonej grupie ludzkiej. Narzędzie to może być zastosowane na każdym poziomie istnienia ekomuzeum, zarówno w fazie projektowania, w istniejącym i skonsolidowanym ekomuzeum, jako że wspólna praca z pamięcią i dziedzictwem jest ciągle aktualnym narzędziem w strukturze projektu ekomuzeum, jak i w odniesieniu do już istniejącego ekomuzeum.

Materiały pomocnicze

Metodyka powinna być zrealizowana poprzez organizację warsztatów. Warsztaty te powinny być skoordynowane przez specjalistę w zakresie pamięci i ustnego przekazu, eksperta ustnie przekazywanej historii i powinny być przystosowane do zasobów ludzkich, które będą chciały wziąć w nich udział, jako że mogą one zaangażować w dużym stopniu osoby starsze.
Zaleca się elastyczny czas trwania warsztatów, zaczynając od minimum 2 godzin na każdy warsztat.
Mogą one odbywać się bezpośrednio(z udziałem osobistym) lub wirtualnie, przy czym zaleca się tę pierwszą formę. Mogą być nagrywane z wykorzystaniem mediów audiowizualnych, pod warunkiem zgody i za przyzwoleniem uczestników.
Nie jest wykluczone stworzenie końcowego dokumentu audiowizualnego, specyficznego dla każdego warsztatu i podobnego ogólnego dokumentu.