Ecomuseo Casilino Ad Duas Lauros
2012
Carrer del Via Casilina 634 00177 Roma, Lazio
+39 347 077 7788
Ecomuseo Casilino Ad Duad Lauros zaczęło się od konfliktu, w centrum Casilino okręg ex SDO, który jest pozostałością obszaru archeologicznego zlokalizowanego w centrum ekomuzeum. W roku 2012, gmina chciała przeprowadzić rozwój budowlany i zostało utworzone konsorcjum ośmiu stowarzyszeń, żeby walczyć z tym zagrożeniem. Profesorowie Padiglione i Broccolini, którzy są antropologami i mieszkańcami zaproponowali stworzenie ekomuzeum. Potem, pięć lat później rozpoczęto badania, żeby rozwinąć swoje własne dwutorowe podejście metodyczne. Badanie identyfikuje elementy dziedzictwa i przedkłada je społeczności, która proponuje walory, które są analizowane przez komitet naukowy, który przedkłada je z powrotem lokalnej społeczności do weryfikacji, dzięki czemu dziedzictwo jest udostępnione wszystkim mieszkańcom.
Ekomuzeum jest praktyką dziedziczenia i jest uznane przez Zarząd Miasta V jako swoje priorytety programowe w zarządzaniu, zaaprobowane jednogłośnie uchwałą Rady Miasta 25 lipca 2013, potwierdzone w roku 2015 i w końcu uznane przez Region Lazio w 2019 z określeniem Ekomuzeum o znaczeniu regionalnym. Projekt uzyskał już uznanie MIBAC – Nadzoru Archeologicznego Miasta Rzymu (zapis 13.1.2012 Prot. 1012) i Nadzoru Miejskiego (zapis 29.12.2011 Prot. CF83009), który wykazał gotowość do udziału w dyskusjach merytorycznych nad konkretnymi realizacjami. Negocjacje są drogą do zbudowania nowego porozumienia z podmiotami opisanymi powyżej dla poprawy dziedzictwa archeologicznego, podczas gdy protokół z Głównym Instytutem Niematerialnego Dziedzictwa dla zachowania dziedzictwa niematerialnego. Dlatego, stowarzyszenie na rzecz ekomuzeum, zostało uznane za władzę zarządczą, i jest organizacją woluntarystyczną, która realizuje cele związane z ochroną, zachowaniem i promocją dziedzictwa przyrodniczego, kulturowego i krajobrazu dzielnicy Ad Duas Lauros i sąsiednich ustanowionego jako ekomuzeum miejskie.
Propozycja stworzenia ekomuzeum miejskiego ma ogólnie na celu identyfikację, przeprowadzenie spisu, interpretację ponowne powiązanie materialnych i niematerialnych zasobów kultury znjdujących się na obszarze zainteresowań ekomuzeum, włączając w to niematerialne wytwory kultury rezydentów o obcym pochodzeniu, którzy mają stały wkład we wdrażanie kompleksu dziedzictwa kulturowego tego obszaru.
Ekomuzeum dąży do ponownego wzmocnienia obszarów rolniczych, przyrodniczych i archeologicznych, aby przeciwdziałać wzrastającej presji budowlanej, dostarczając proaktywnych alternatyw do wykorzystania terenu poprzez odnowę śladów dziedzictwa historyczno-architektonicznego i archeologicznego i naprawę istniejących związków pomiędzy miastem i terenami wiejskimi. Będzie to miało wkład w ponowne odkrywanie rzymskich terenów wiejskich w dzielnicy Casilino, ukrytej i otoczonej przez miasto, które rozrosło się dramatycznie z upływem czasu.
Projekt odkrywa na nowo związki między systemem zieleni, archeologią i żyjącymi poprzez zarys wizji “nowego miasta”, zbudowanego na sieci naturalnych przestrzeni. Z tej perspektywy, inicjatywy są inspirowane przez zasady zrównoważonego środowiska: jakakolwiek forma użytkowania i uprawiania gruntu mająca na celu budowę jest od ręki odrzucana, skupiając uwagę na odnowie istniejących i w szczególności historycznych zagród i XIX-wiecznych willi. Ekomuzeum jest pierwszym krokiem w odnowie rzymskiego rolnictwa, któremu towarzyszy proces zrównoważonego rozwoju lokalnej agro-gospodarki, jako alternatywa dla niepożądanego postępu urbanizacji, która oddziałuje na tereny rolnicze.
Ekomuzeum ma na celu poprawę jakości życia lokalnych społeczności poprzez działania o wysokim zakresie zrównoważoności:
Claudio Gnessi
Organizacja ekomuzeum jest uformowana na trzech różnych poziomach: zarząd, komitet naukowy i zgromadzenie. Zarząd jest podzielony na sześć różnych eksperckich obszarów tematycznych – historia i sztuka, planowanie miejskie, duchowość, archeologia. Każdy dyrektor ma autonomię działania, w oparciu o cele, budżet i rezultaty.
Komitet naukowy będzie zintegrowany z zespołem zarządzającym, ze względu na wspólnych niektórych członków. Zgromadzenie zaczęło z 12 osobami, a obecnie jest ich 36, jest ono złożone z ludzi i stowarzyszeń z terenu ekomuzeum. Członkostwo jest bezpłatne.
Poniżej analiza kompetencji członków ekomuzeum.
Komitet naukowy tworzą:
Grupy robocze:
Zespół ekomuzeum potrzebuje szkoleń w zakresie zarządzania, administracji i organizacji wydarzeń.
Społeczność lokalna jest aktywnie włączona w działalność i szkolenia ekomuzeum, of identyfikacji zasobów dziedzictwa do ich ochrony. Stały dialog pomiędzy ekomuzeum i społecznością jest wystarczający do identyfikacji potrzeb szkoleniowych.
Ekomuzeum ma szeroką ofertę szkoleniową, która może być podzielona na trzy główne aktywności:
Kursy ekomuzeum mają na celu wzmocnienie umiejętności w obszarze badań, storytellingu i uwydatnienie dziedzictwa kulturowego. Ekomuzeum szkoli nowych facylitatorów ekomuzeum, serwis merytoryczny i badaczy terytorialnych. Po każdym okresie szkoleniowym, ekomuzeum organizuje Dzień Odnowy Terytorium razem z uczestnikami kursów, aby zaprezentować wyniki swojej pracy.
Claudio, prezes ekomuzeum, który jest także dyrektorem artystycznym, zarządza komunikacją, i w przyszłym roku zatrudni pracownika oddelegowanego do zarządzania tym sektorem. Ważne jest, żeby komunikować się także online, i szkolenia online są korzystne w wielkim mieście takim jak Rzym, ponieważ to pozwala pokonać problem odległości. Jest to także wygodne dla osób starszych, które mogą udać się do centrum dla seniorów i postępować zgodnie ze wskazówkami, przy wsparciu operatorów. Ekomuzeum eksperymentowało, podczas pandemii, z różnymi działaniami online, które przebiegły pomyślnie i pozwoliły zwiększyć publiczność ekomuzeum; działania te są w dalszym ciągu oferowane przez ekomuzeum.
| SZKOLENIE | OPIS | ODBIORCY | |
|---|---|---|---|
| CZŁONKOWIE EKOMUZEUM (ZESPÓŁ FACHOWCÓW) | SPOŁECZNOŚĆ LOKALNA | ||
| Szkoła dziedzictwa | Ma na celu kształcenie specjalistów ekomuzeum. Obejmuje też propozycje projektów badawczych. | X | |
| Seminaria | Dotyczy zabytków, sztuki publicznej i historii. | X | |
| Szkolenia edukacyjne ze szkołami | Autonarracja na temat terytorium, map społeczności przygotowane przez młodzież, zwiedzania zorganizowane przez dzieci. | X | |
| Ekomuzeum małych dziewczynek i chłopców | Proponowana ścieżka pełni funkcję zbudowania nowych, znaczących relacji pomiędzy odbiorcami projektu (dzieci w wieku 5-11 lat) i terytorium, na którym mieszkają i / lub uczą się w miejscowej szkole. Proces rozpoczyna się od rozpoznania szczególnego znaczenia miejsc, które, zaczynając od ustalonej wartości kulturowej, nabierając wartości kulturowej osobistej, wywołującej emocje i opartej na wyobraźni. W ten sposób budowana jest geografia i przestrzeń emocjonalna, jeśli zostanie przekroczona, będzie coraz bardziej zaludniona, i w ten sposób będzie wzrastać poczucie przynależności, ale również zdolność do wymyślania jej na nowo. | X | |
| Kursy językowe (Casa Scalabrini) | W Casa Scalabrini organizowane są różne kursy zarówno dla gości jak i dla społeczności lokalnej. | X | |
| Kursy krawieckie (Casa Scalabrini) | W Casa Scalabrini organizowane są różne kursy zarówno dla gości jak i dla społeczności lokalnej. | X | |
| Kursy prawa jazdy (Casa Scalabrini) | W Casa Scalabrini organizowane są różne kursy zarówno dla gości jak i dla społeczności lokalnej. | X | |
| OBSZAR / DZIEDZINA D | OPIS | SPOSÓB PROWADZENIA (WIRTUALNY / STACJONARNY / WARSZTAT / ETC.) | ODBIORCY | |
|---|---|---|---|---|
| CZŁONKOWIE EKOMUZEUM (ZESPÓŁ FACHOWCÓW) | SPOŁECZNOŚĆ LOKALNA | |||
| Zarządzanie | Zarządzanie jest przydatne w prowadzeniu wszystkich działań ekomuzeum, optymalizacji funduszy i zasobów. | Obydwa | X | |
| Administracja | Konieczne jest znalezienie nowych sposobów finansowania w celu osiągnięcia stałej płynności finansowej, by móc zarządzać projektami i działaniami ekomuzeum. | Obydwa | X | |
| Organizacja wydarzeń | Nauczenie się organizacji wydarzeń w sposób profesjonalny może pomóc ekomuzeum w przyciągnięciu większej liczby odwiedzających i wykorzystaniu zasobów w lepszy sposób. | Obydwa | X | |
Ekomuzeum ma trzy główne sposoby finansowania, rozkładające się w następujący sposób:
Jeśli chodzi o innowacyjne sposoby finansowania ekomuzeum przetestowało fundraising i crowdfounding; metody te nie były przydatne ponieważ ekomuzeum nie ma wystarczających zasobów ludzkich do zarządzania tego rodzaju metodami pozyskiwania środków.
Od tego roku ekomuzeum jest wpisane w program 2×1000 – solidarnościowe finansowanie, w ramach którego podatnicy mogą przekazać stowarzyszeniom kulturalnym, kiedy zwrot podatku dochodowego od osób fizycznych jest zapisany. Każdy, kto płaci IRPEF (podatek dochodowy od osób fizycznych) może przekazać część podatku na stowarzyszenia, które prowadzą działania w sferze kultury. Ten rodzaj finansowania będzie przydatny, aby utrzymywać stałą płynność finansową; jednakże nie jest cały czas możliwa ewaluacja oddziaływania.
Ekomuzeum ma skomplikowany system zarządzania. Wszystkie projekty są zadłużone, bez posiadania zasobów. Zapytania ofertowe i rozpoczęte projekty muszą być rozliczone – finansowanie opiera się na prefinansowaniu przez ekomuzeum lub oczekuje się na granty bezzwrotne. Normalnie to ekomuzeum prefinansuje wykorzystując kredyty bankowe lub finansowanie osobiste. Dla ekomuzeum pracuje 20 osób i muszą one być opłacone, a koordynatorzy planowania dostają wypłatę jako ostatni; inni współpracownicy dostają wynagrodzenie w rozsądnym czasie, choć nie zawsze jest to możliwe. Przy stałej płynności finansowej planowanie mogłoby być lepiej zarządzane. Wszyscy ludzie pracujący w ekomuzeum są opłacani, ponieważ ekomuzeum stara się unikać niepewności zatrudnienia i wierzy, że każde zaangażowanie powinno być odpłatne; Stażyści Uniwersytetu z programem praktyki są wynagradzani przez Europejski System Transferu Kredytowego (European Creadit Transfer System – ECTS).
Ekomuzeum organizuje 12 działań miesięcznie dla dorosłych, szkół i badaczy.
(250-300 odwiedzających).
Główne działania to:
Claudio Gnessi, prezes ekomuzeum opowiada:
“Lokalna społeczność jest zaangażowana w działania na dwóch poziomach: jako publiczność, i na wszystkich ścieżkach dziedzictwa: kiedy walory dziedzictwa są identyfikowane, społeczność uczestniczy w miejskiej eksploracji, mającej na celu weryfikację, że oni także .zgadzają się z tym, co jest identyfikowane.
Zaangażowanie to charakteryzuje specyficzna metodyka i działania.
Jeśli chodzi o metodykę, komitet naukowy prowadzi działania w obszarze dziedzictwa i zbiera rezultaty, arkusze zasobów i kursy realizacji , które są przedstawiane społeczności do weryfikacji. Szczególne działania stanowią eksploracje (normalnie trzy miejskie eksploracje) i seminaria. Relacje są dwustronne przejrzyste, ponieważ lokalna społeczność może ewaluować propozycję czy zaraportować włączenie elementu dziedzictwa (praktyka społeczna, lokalny dialekt, dzieło sztuki, zabytek) komitetowi naukowemu, który analizuje i następnie organizuje eksploracje w celu ewaluacji przez resztę społeczności.
Terytorium jest ogromne, więc jest uzgodniona społeczność, która rozwija się w każdej jego części. Tworzy się wiele Społeczności Opiekuńczych, które mają zarejestrowane biuro, prowadzą projekty pilotażowe i przyczyniają się do przekazywania informacji z ust do ust do innych członków społeczności , żeby powiększyć strefę zasięgu. Uczestnicy Ekomuzeum s monitorowani po wpisaniu się na jakieś działanie”.
Ekomuzeum Casilino oznacza “włączenie” i w odniesieniu do lokalizacji ekomuzeum Claudio dodaje:
“Ekomuzeum zdecydowało się nie mieć siedziby, ponieważ my odrzucamy model muzeum i biura są rozproszone na całym obszarze. Każda Społeczność Opiekuńcza ma zarejestrowane biuro, które jest także tematycznym centrum interpretacyjnym ekomuzeum. W dzielnicy Torpignattara znajduje się sekretariat; Casa Scalabrini jest miejscem działań szkoleniowych, jest biegunem badawczym zjawiska migracji i będzie także miejscem przyszłego Muzeum Migracji; Villa Gordiani zajmuje się tematem pamięci, zarówno ze związkami zawodowymi jak i osobami starszymi z sąsiedztwa. Społeczność zarządza siedzibami w sposób autonomiczny. Największym centrum interpretacyjnym jest terytorium, które reprezentuje interpretację i konserwację. Zawiera ono przestrzeń ekspozycyjną i dydaktyczną. Celem jest osadzenie dziedzictwa w fizycznym wymiarze terytorium, przy delokalizacji centrów interpretacyjnych. Protokół umowy z lokalnymi i kulturalnymi instytucjami, dotyczący tworzenia sieci przestrzeni kulturalnych; w ten sposób mieszkańcy są zaangażowani. W ten sposób wzmacnia się lokalną tożsamość.”
Ekomuzeum ma różne punkty odniesienia w każdej dzielnicy i także przydatne w odniesieniu do lokalnej społeczności. Claudio tłumaczy:
“Ekomuzeum nie ma ustalonej siedziby, lokalizacja prowadzenia działań jest wybierana adekwatnie do potrzeb. To ekomuzeum zawiera w sobie wiele muzeów.
Na przykład organizujemy szeroko rozpowszechnioną galerię fotografii w różnych przestrzeniach handlowych. Mamy także oznakowania związane z kulturą (z QR kodem) w różnych miejscach w sąsiedztwie, które są przydatne zarówno dla mieszkańców jak i dla odwiedzających. Ekomuzeum Casilino wierzy, że ulicą są najlepszym centrum ekspozycyjnym; na przykład, dla upamiętnienia faszyzmu nazistowskiego wybraliśmy zapory.
Ekomuzeum popiera i promuje sztukę publiczną taką jak murale. Murale pod opieką ekomuzeum są artystycznym odnowieniem, które ma związki z lokalną kulturą i przywróceniem pamięci. Społeczność lokalna jest aktywnie zaangażowana w ten proces. W rzeczywistości to społeczność wybiera: miejsce, tematykę i artystę, który interpretuje temat w swoim stylu, w swojej estetyce. Artysta jest także częścią Społeczności Opiekuńczej, lub ekomuzeum pyta, czy jest jakiś lokalny artysta zainteresowany uczestniczeniem w pracach nad muralem. Ekomuzeum współpracuje zarówno z artystami, którzy podpisują się (współczesny muralizm) jak i z pisarzami. Ekomuzeum podsuwa puste ściany dla nieznanych twórców, gdzie mogą tworzyć graffiti. Miasto nie zaakceptowało dotąd pisania, nawet jeśli puste ściany są potrzebne w okolicy i twórcy mogliby wyrazić siebie podczas zbiorowej rywalizacji.
Każde działanie, które jest realizowane jest głosem terytorium (co powraca w wynikach badań), przykładem mogą być Murale dotyczące pamięci dzielnicy Centocelle.”
Ekomuzeum organizuje projekty różnego rodzaju: projekty wzmacniające, projekty dotyczące sztuki publicznej ze społecznością lokalną, projekt na rzecz utworzenia Muzeum Scholastyki we współpracy z trzecim sektorem i muzealizacja dzielnicy w Bari.
Metodologia ekomuzeum ma ustalony dwojaki model angażowania ludzi w działania.
Działania organizowanie przez ekomuzeum są promowane na stronie www i w mediach społecznościowych ekomuzeum. Ekomuzeum organizuje dwie wycieczki na tydzień, 10 wycieczek w miesiącu.
Działania są promowane różnymi kanałami:
Kiedy są zapisy na wycieczki ekomuzeum zbiera wszystkie dane uczestników; w ten sposób ekomuzeum gromadzi większą liczbę adresów mailowych i tworzy listę mailingową z liczbą 1500 zarejestrowanych.
Ekomuzeum organizuje różne formy wycieczek, zawsze przewodnikami są mieszkańcy:
Każdego miesiąca 15 wycieczek jest organizowanych, w których bierze udział 30 uczestników, co daje 450 wizyt w miesiącu.
Wycieczki są darmowe dla uczestników, żeby zapewnić dostęp do kultury. Uczestnicy mogą zaproponować darowiznę na zakończenie wycieczki (w oparciu o prywatne lub publiczne środki). Uczestnicy nie płacą za umożliwienie dostępu do kultury, ponieważ ekomuzeum jest zlokalizowane w niezbyt zamożnym okolicy.
| Tylko informacje | Możliwość zasugerowania działań | Skargi i zażalenia | Zakup biletów | Otwarty dostęp po zarejestrowaniu się |
|---|---|---|---|---|
|
X |
X |
X |
|
X |
| Sugerowanie celów ekomuzeum | Kwestie funduszy | Kwestie planowania | Kwestie dostępności |
|---|---|---|---|
|
Cele ekomuzeum są dobrze opisane na stronie www i w mediach społecznościowych. |
Crowfunding czy sekcja darowizn może być przydatna dla użytkowników strony www, którzy chcieliby wesprzeć finansowo ekomuzeum. |
|
Strona www jest dobrze zorganizowana i podzielona na różne tematy. |
| Potwierdzenie otrzymania maila jest wysyłane | Propozycje są dyskutowanie na poziomie zarządu ekomuzeum | Efekty dyskusji są przesyłane |
|---|---|---|
|
/ |
/ |
/ |
Strona internetowa ekomuzeum jest przyjazna dla użytkownika i jest dobrze podzielona na różne sekcje: wycieczki, okolice, uczestnictwo. Strona jest podzielona na tematy w sposób jasny, tak że użytkownik może nawigować i znajdować potrzebne informacje w szybki sposób. Użytkownicy mają możliwość zarejestrowania się na stronie i wnieść wkład w mapę społeczności online, georeferencje, dodawanie elementów dziedzictwa na terytorium ekomuzeum; element może zostać opisany i po zarejestrowaniu jest funkcjonalność, która pozwala na wpisanie artykułu ze zdjęciami. Użyteczny wideo przewodnik dotyczący rejestracji jest umieszczony obok formularza rejestracyjnego, jest dobrze wyjaśniony tak, aby pomagać użytkownikom w rejestracji.
Strona zachęca też do zaangażowania użytkowników, co można zobaczyć na ilustracji poniżej. Goście o różnych zainteresowaniach mogą wybrać sposób kontaktowania się z ekomuzeum, więc odbiorcy są już podzieleni na tematy, kiedy piszą do ekomuzeum. Strona jest pełna interaktywnych materiałów, takich jak: zdjęcia, wideo i interaktywne mapy. Strona ma wyraźną sekcję do uczestniczenia, okienko (co pokazuje Ilustracja 4), które zawiera zaproszenie do zostawiania komentarzy – w zależności od tego, czy użytkownik jest osobą fizyczną, organizacją, badaczem, instytucją czy szkołą.
Ekomuzeum Casilino ad Duas Lauros interpretuje nakazy ekomuzeum w sposób bardzo rygorystyczny, i dlatego nie tworzy centrum wystawienniczego do prezentacji dziedzictwa, ale dąży do jego wzmocnienia w miejscu, gdzie ono występuje. Z tego powodu dostępne są wycieczki z przewodnikiem, eksploracja miasta i aktywność trekkingowa, które można rezerwować przez e-mail. Alternatywnie, zwiedzania lokalnego dziedzictwa (zabytków, muzeum sztuki ulicznej, parki i wille) jest bezpłatne może być prowadzone online, dzięki trasie na platformie udostępnionej przez Ekomuzeum i można z niej korzystać za pośrednictwem smartphone’ów. Na obszarze Tor Pignattara i Centocelle są także tablice ilustrujące lokalne dziedzictwo stworzone przez Sieć Biznesową tych dwóch dzielnic. Zawartość tablic w dzielnicy Tor Pignattara została zredagowana przez Ekomuzeum Casilino w Duas Lauros i pozwala na połączenie się z trasą na platformie poprzez kod QR.
Ekomuzeum ma różne formy innowacji. Po pierwsze, ekomuzeum wykorzystuje technologię kodu QR, zarówno przy okazji paneli informacyjnych rozmieszczonych w otoczeniu jak i podczas zorganizowanych wycieczek. W ten sposób, ludzie otrzymują dogłębne informacje na temat odwiedzanego miejsca. Po pandemii, ekomuzeum wdraża różne działania online, które zwiększają odbiorców ekomuzeum.
Innym innowacyjnym projektem jest App ekomuzeum (aplikacji mobilnej), dodatkowe narzędzie dostępu po wiedzy na temat dziedzictwa kulturowego obszaru. Poprzez aplikację można odkrywać historię, opowieści, zabytki, drogi, wspomnienia, kulturę i znacznie więcej. Narracja na temat terytorium jest tworzona wspólnie z mieszkańcami, instytucjami zajmującymi się ochroną, badaczami, szkołami. Wśród kart i tras są te wypracowane partycypacyjnie (trasy ekomuzeum) i w związku z tym zasoby i trasy proponowane przez mieszkańców poprzez system kolektywnego gromadzenia będą także dostępne w aplikacji. Projekt w trakcie realizacji, który wymaga wkładu wszystkich, i może być zainstalowany w łatwy sposób z oficjalnej strony internetowej, AppStore czy GooglePlay.
Ekomuzeum ma relacje ze środowiskiem naukowym, niektórzy członkowie zespołu ekomuzeum są naukowcami i ekspertami w zakresie różnych dziedzin i tematów. Artykuły i rozprawy są przygotowywane we współpracy z profesorami i zespołem ekomuzeum.
Jednym z ostatnich projektów ekomuzeum był Raport Zrównoważonego Rozwoju, przygotowany we współpracy z badaczami zewnętrznymi.
Ekomuzeum jest zorganizowane na poziomie terytorialnym za pośrednictwem Społeczności Opiekuńczej, które są zaangażowane w projekty proponowane przez ekomuzeum. W każdej dzielnicy są ambasadorowie (punkty odniesienia aktywne na danym obszarze i mają kontakty), którzy współpracują z ekomuzeum w celu rozwijania różnych działań. Ekomuzeum kontaktuje się z ambasadorem z dzielnicy z zapytaniem czy jest zainteresowany udziałem w projekcie, i po tym rozpoczynają współpracę.
Ekomuzeum nie ma siedziby, ale ma różne punkty odniesienia w dzielnicy. I ma faktycznie dwa centra interpretacyjne:
Obydwa centra można odwiedzać zgodnie z harmonogramem dostępnym na stronie internetowej Ekomuzeum.
Ekomuzeum współpracuje z wieloma stowarzyszeniami. Jednym z nich jest Stowarzyszenie Centrocelle, którego celem jest promocja lokalnego dziedzictwa w okolicy Centocelle, wzmocnienie lokalnej tożsamości. Stowarzyszenie opublikowało książkę “Tygiel Centocelle”, która gromadzi róże perspektywy na temat dzielnicy, gdzie imigranci prezentują swój punkt widzenia. Książka jest w języku angielskim i włoskim i daje różne spojrzenia na dzielnicę Centocelle.
| PROJEKTY / DZIAŁANIA | KRÓTKI OPIS | SDG | REZULTAT |
|---|---|---|---|
| Skład zespołu zarządzającego | Zespół zarządzający tworzą 4 kobiety i 2 mężczyzn, o różnej orientacji seksualnej, szanując wszystkie gender. | 5 | Zespół jest zrónoważony w zakresie mężczyzn i kobiet |
| Włączenie członków drugiego pokolenia do zespołu badawczego | Włączenie członków drugiego pokolenia do zespołu badawczego w celu uwzględnienia różnych kultur i religii, i innych perspektyw w zespole ekomuzeum. | 10 | Inkluzywność i wymiana kulturowa |
| Ekomuzeum bez węgla | Ekomuzeum promuje działania z wykorzystaniem alternatywnych sposobów przemieszczania się (rowery, pociąg elektryczny, wycieczki piesze). | 7, 13 | Ludzie są zachęcani do przemieszczania się slow |
| Bez papieru | Ekomuzeum nie używa materiałów papierowych, poza kilkoma publikacjami. Cyfrowe czasopisma naukowe są preferowane. Komunikacja odbywa się online. | 9 | Odpady są zredukowane |
| Zwiększenie terenów zielonych dla ludności poprzez planowanie miasta | Zwiększenie terenów zielonych dla ludności poprzez planowanie miasta. W szczególności, ochrona i promocja dzielnicy archeologicznej As Duas Lauros. Ten sam obszar jest powiązany z ciągami rowerowymi i pieszymi. Nie ma zanieczyszczeń dzięki poruszaniu się slow. | 11, 3, 13 | Więcej terenów zielonych dostępnych dla mieszkańców, działania na świeżym powietrzu są preferowane. |
| Odnowienie terenów zielonych w celu wdrożenia rolnictwa miejskiego; plantacja drzew | Ekomuzeum promuje odnowę terenów zielonych w celu wdrażania rolnictwa miejskiego. Tereny te mają przeznaczenie rolnicze i jest to też sposób na ochronę tożsamości terytorialnej i pamięci. Planowanie społecznych ogródków warzywnych na obszarze dzielnicy archeologicznej As Duas Lauros. Posadzenie ponad 1000 drzew w okolicy, wspieranie lokalnych komitetów w komunikacji i działaniach. | 15, 2, 12, 11 | Kudzie są zachęcani do wykorzystania przestrzeni publicznej w zdrowszy sposób (ogrodnictwo, jazda na rowerze...) |
| Akcje edukacyjne ze szkołami | Zwalczanie ubóstwa edukacyjnego w szkołach. Wartość dodana w edukacji, gdzie występują wczesne zaniechania nauki i brakuje jakości w edukacji, ze względu na to, że terytorium jest międzykulturowe i ubogie. Lekcje promujące dziedzictwo w ramach zintegrowanych programów ministerialnych. Porozumienia podpisane ze szkołami podstawowymi z terytorium. | 4 | Naukowcy mają więcej okazji do edukacji i rozwijania poczucia przynależności |
| Planowanie zrównoważonego rozwoju | Ekomuzeum pracuje nad wzmocnieniem kulturowym i planowaniem rozwoju zrównoważonego terytorium. Ekomuzeum włącza zrównoważony rozwój do wszystkich realizowanych projektów. | 3 | Zrównoważenie jest wartością i celem we wszystkich działaniach |
| Zrównoważenie i promocja kulturowa, promocja alternatywnej gospodarki | Odnowienie i identyfikacja dziedzictwa | 1 | Wzmocnienie poczucia przynależności terytorialnej u mieszkańców |
| Bezpłatne działania dla wszystkich w społeczności | Dziedzictwo jest dla każdego, jest dobrem wspólnym i ekomuzeum promuje bezpłatne zajęcia dla lokalnej społeczności. | 10 | Dostęp do kultury |
Rozwój zrównoważony jest monitorowany i tworzony jest zintegrowany raport opracowywany co dwa lata. Cel 11 SDG jest najważniejszy i jest syntezą wszystkich działań ekomuzealnych. Raport został napisany z profesor Nadią Cipullo, naukowcem zewnętrznym. Pierwszym krokiem do raportu było określenie różnych kapitałów ekomuzeum. Każdy z tych kapitałów był analizowany w odniesieniu do oddziaływania na SDGs, zgodnie z Międzynarodowymi Ramami Zintegrowanego Raportowania – (IIRC, 2013).
Wkład kulturowy w SDGs:
Kapitał przyrodniczy ma pozytywne oddziaływanie na 13, 15, 12 i 11 SDGs. Faktycznie, ekomuzeum wspiera zalesienie miejskie, nie używa papieru, promuje zrównoważoną mobilność (taką jak żółty pociąg), i ma zielony Plan Ogólny.
Kapitał Finansowy ma wkład w 8, 9 SDG, dzięki różnym działaniom ekomuzeum. Na przykład, wynagrodzenia za pracę, cyfrowa komunikacja, inwestycje w terytorium (panele, bloki schodkowe, apps, szkolenia lokalnych działaczy, donacje).
Kapitał Ludzki ma pozytywne oddziaływanie na SDGs 5, jako że działacze i pracownicy ekomuzeum to w 80% kobiety i 20% mężczyźni.
Kapitał Intelektualny i Organizacyjny ma pozytywne oddziaływanie na SDGs 4,9, 11, dzięki badaniom, lekcjom w szkołach, tworzeniu Społeczności Opiekuńczych, publikacjom.
Kapitał społeczny i relacji ma pozytywne oddziaływanie na SDG 5. Ekomuzeum tworzy miejsca pracy na tym obszarze, jest częścią Krajowej sieci ekomuzeów i ma wielu obserwujących (followersów) online i offline.
Pandemia byłą okazją do ewaluacji działania i kierunków ekomuzeum.
Dzięki budowie kapilarnej, która była zdolna do adaptacji i modyfikacji działań, które były prowadzone w fazie rozwoju, podczas pandemii zarówno działania jak i obroty zostały podwojone.
Ekomuzeum było przygotowane w pewien sposób, ponieważ całe upowszechnienie i działalność katalogowania były prowadzone bez papieru.
Podczas lockdownu zorganizowano sześć wirtualnych wycieczek z wykorzystaniem Zooma i Facebooka.
Niektóre wycieczki zostały zorganizowane za pomocą Google Art i miały strukturę prezentacji z geoodnośnikami; w każdy miejscu mapy prezentacja była przerywana, żeby przekazać opowieść o miejscu.
Trochę danych z realizacji tych działań: 600 subskrybentów, 2 tysiące ludzi na żywo i 400 osób na wycieczkę. Pandemia zwiększyła także dostarczane usługi dzięki dotacjom i wszystkimi wygranymi konkursami.
Dzięki działalności online, liczba odbiorców i dotacji podwoiła się.
Ekomuzeum organizowało także seminaria i szkolenia online dla dorosłych i dzieci. Działania online były przydatne dla najsłabszych osób. Na przykład, osoby starsze, które miały trudności z opuszczeniem domu a są bezcenne pamięci tego obszaru, byli w stanie uczestniczyć w zajęciach online w stowarzyszeniach osób starszych. Inną kategorią, która miała korzyści, były muzułmanki, które mogły przełamać bariery kulturowe, uczestniczyły w zajęciach online bez ujawniania się, i także wzmacniać swoje umiejętności językowe i wiedzę na temat dziedzictwa kulturowego. Dorośli emigranci nie byli zbytnio zaangażowani przed pandemią, o ile zajęcia nie odbywały się w ich symbolicznych miejscach, takich jak meczety. Tylko drugie pokolenia się włączyły dzięki działaniom edukacyjnym w szkołach, ale teraz dzięki działaniom online ekomuzeum przyciągnęło nowych odbiorców wśród dorosłych imigrantów.
Działania online były sukcesem i są kontynuowane po lockdownie; dla ekomuzeum była to wielka okazja do poszerzenia grupy swoich odbiorców w społeczności lokalnej.
Lisa Pigozzi, Nunzia Borrelli, Raul dal Santo, Silvia Dossena, Lucia Vignati
Leandro França, Barbara Kazior, Óscar Navajas, Manuel Parodi-Álvarez, Lisa Pigozzi, Raul dal Santo, Julio Seoane, Maristela Simão
This project has been funded with support from the European Commission. The content of this website reflects the views only of the author, and the Commission cannot be held responsible for any use which may be made of the information contained therein.
O ile nie zaznaczono inaczej, zawartość tej witryny jest objęta licencją Creative Commons Attribution 4.0 International license.
