Ekomuzeum Rzeki Caicena

>
>

Ekomuzeum Rzeki Caicena

Case Study Contents

1. Dane Ekomuzeum

Nazwa Ekomuzeum

Ekomuzeum Rzeki Caicena

Data utworzenia

1994

Adres

Ayuntamiento-Pza. Constitución, s/n Almedinilla 14812 (Córdoba)

Telefon

+34 957 702021

1.1. Opis Ekomuzeum

Ekomuzeum Rzeki Caicena jest miejskim programem rozwoju o charakterze terytorialnym, którego celem są badania, konserwacja, upowszechnienie i szkolenie w zakresie dziedzictwa miasta Almedinilla (Kordoba) traktowanego w szeroki i interdyscyplinarny sposób (dziedzictwo historyczne, przyrodnicze, etnologiczne i ludzkie) i które jest postrzegane jako instrument partycypacji obywatelskiej i refleksji nad teraźniejszością w oparciu o wiedzę o przeszłości. 

 Szkieletem Ekomuzeum jest, jednak, dziedzictwo historyczne, jako refleksja nad wspólną przeszłością, która wyjaśnia w znacznym stopniu naszą współczesność i częściowo warunkuje naszą przyszłość, przyszłość małego miasteczka o 2 500 mieszkańców, zanurzonego w środowisku przyrodniczym Sierras Subbéticas Cordobesas i w świecie zmieniającej się wsi, zależnego i zagrożonego.

Rzeka Caicena tłumaczy mieszkańcom i odwiedzającym, co spotyka i znajduje w swoim biegu: nadrzeczny las uformowany wzdłuż samej rzeki i jej krajobraz wodospadów i tradycyjnych ogrodów warzywnych, the Sierra de Albayate (Kompleks Interesujący Przyrodniczo Serrano), przemysł, który wzmocnił jej moc (młyny zbożowe i olejowe), planowanie przestrzenne gór, czy stanowiska archeologiczne, które powstały u ich stóp.

Ekomuzeum składa się z szeregu jąder muzeum: Aula del Campesinado, Aula del Caicena i Edukacyjna Wycieczka Przyrodnicza, Sala Młyna i Zbóż, Recepcja i Centrum Wystaw Czasowych, Sale Konferencyjne i Szkoleniowe, Wyspecjalizowana Biblioteka, Mieszkania dla Badaczy, Warsztaty i Magazyny związane z Konserwacją, stanowiska archeologiczne przygotowane do zwiedzania takie jak osada iberyjska z Cerro de la Cruz i willa rzymska z El Ruedo, Szlaki Turystyczne i Muzeum Historyczne, główny budynek Ekomuzeum, od którego rozpoczyna się odkrywanie terenu.

1.2. Członkowie Ekomuzeum

Osoba zarządzająca
Stanowisko
Dyrektor
Kontakt
+34 671 948168
Liczba członków zespołu ekomuzeum

6

Kwalifikacje/szkolenia członków zespołu

1 archeolog, 1 specjalista konserwacji archeologicznej, 1 animator kultury, 2 przewodników turystycznych, 1 pracownik administracji

1.3. Szkolenia

W odniesieniu do innowacji, sytuacje, jakich doświadczyło Ekomuzeum doprowadziło instytucję do przedsięwzięcia działań innowacyjnych w obszarze procesów partycypacyjnych. Ekomuzeum rozumie, że partycypacja jest głównym narzędziem innowacji: działania innowacyjne rodzą się z partycypacji. W odniesieniu do nowych procesów, usług i działań ekomuzeum wdraża wizję aktywnego uczestnictwa, która stanowi innowację w porównaniu do poprzednich i tradycyjnych modeli, również uczestnictwa w krajowych i międzynarodowych projektach badawczych i upowszechniających, również projektach europjskich takich jak Ecoheritage.

W tym celu istotne jest wyjaśnienie procesów rozwoju badań, tak aby włączyć ludność miejscową, włącznie z aspektami technicznymi takimi jak metodologie i systemy katalogowania i inwentaryzowania, wykorzystanie technik historycznego odtwarzania i rozwijania żywych form interpretacji dziedzictwa. Szkolenia we wszystkich tych obszarach jest dla nas zobowiązaniem nawet pomimu wpływu pandemii na instytucje społeczne i kulturalne takie jak ekomuzeum. Zakres i cel szkoleń ma przyczynić się do poprawy możliwości adaptacyjnych i zasobów na polu innowacji, które ekomuzeum musi rozwijać aby poprawić współpracę ze społecznością i innymi podmiotammi takimi jak administracja publiczna, firmy prywatne i inne instytucje, specjaliści, technicy i wszyscy obywatele.

Przykłady szkoleń oferowanych przez Ekomuzeum

SZKOLENIE OPISODBIORCY
CZŁONKOWIE EKOMUZEUM (ZESPÓŁ FACHOWCÓW)SPOŁECZNOŚĆ LOKALNA
Archeologia muzycznaStudia i badania nad trdycjami muzycznymi obszaruX
BiokonstrukcjaWarsztaty z zakresu bioklimatycznych konstrukcjiXX
Antropologia kryminalistycznaWarsztaty w zakresie rekonstrukcji starożytnego osadnictwa są powiązane z wysiłkami archeoligcznymiXX
Konserwacja dziedzictwaWarsztaty, których celem jest uwydatnienie wartości zachowania dziedzictwa kulturowegoXX
Rewitalizacja kulturowaRóżne warsztaty, które mają tchnąć życie w tereny wiejskie w w zakresie działalności MuzeumXX
Rekonstrukcja historycznaWarsztaty przygotowujące do przedstawienia dziedzictwa kulturowego i krajobrazuX
Ślady i trasy lotów ptakówRóżne warsztaty z birdwatchinguX

Przykłady zidentyfikowanych potrzeb szkoleniowych

OBSZAR / DZIEDZINA D OPIS SPOSÓB PROWADZENIA (WIRTUALNY / STACJONARNY / WARSZTAT / ETC.)ODBIORCY
CZŁONKOWIE EKOMUZEUM (ZESPÓŁ FACHOWCÓW)SPOŁECZNOŚĆ LOKALNA
Learning bibliographic and archival methodsWirtualnyX
Techniki rekonstrukcji historycznejEmpathetic and entertaining heritage exposure learningStacjonarnyX
Interpretacja dziedzictwaSpecialisation workshops on the different facets of heritage and its interpretation.StacjonarnyX
Hackcamp: dziedzictwo kulturowe, turystyka śródziemna i zrównoważony rozwójWarsztaty dotyczące dydaktyki zrównoważonej turystykiStacjonarnyX
Sieć współpracy na rzecz wsparcia lokalnego dziedzictwaWarsztaty z rewitalizacji społecznej i kulturowejWirtualnyX

3. Finansowanie i zasoby

Typ podmiotu
Muzeum miejskie
Własność
Publiczna
Status oficjalny
Muzeum Miejskie
Roczny budżet
€100 000 (całe Ekomuzeum), Muzeum Historyczne (€ 20 000)

Projekt jest projektem miejskim i do 10% miejskiego budżetu jest na niego przeznazone. Do jego zarządzania zostało powołane przedsiębiorstwo publiczne Somnus. Dodatkowo na działalność specyficzną liczne projekty zostały opracowane a inne promowane przez Radę Miasta (LEADER na rzecz Zasad Susydiowania Planowania Miasta w celu wprowadzenia decyzyjności w obszarze ochrony tradycyjnego krajobrazu rolniczego sadów, krajobrazu górskiego w połączeniu z planowaniem ulic i serii budowli i środowisk miejskich.

Obecnie Ekomuzeum Rzeki Caicena jest częścią Sieci Kulturowych Miejsc Andaluzji (RECA), Sieci Centrów Interpretacji Etnologicznych (CIE), Trasy Rzymskiej Andaluzji (UBERO), Sieci Willi Rzymskich Hiszpanii, Stowarzyszenia Muzeów Lokalnych Prowincji Kordoba, Podróż do czasów Iberyjczyków, Skarby Południowej Kordoby… Ekomuzeum otrzymało następujące nagrody: Nagrodę Expobética 1999; Nagrodę CIT Subbética, 2000; Nagrodę Juana Berniera, 2000; Nagrodę dla Najlepszego Innowacyjnego Produktu Turystycznego, 2004; finaliści w I Nagrodzie Postęou w Rozwoju Wsi Andaluzji, 2004; Nagrodę za Obóz Roboczy w Almedinilli za XXV Dzień Andaluzji, 2005; Nagrodę Kultury Stowarzyszenia Miast i Gmin Subbética Cordobesa, 2007; Nagrodę za Komunikację Hasdai Ibn Shaprut, 2016 za Ibero-Rzymską Konferencję FESTUM.

4. Partycypcja Społeczna

Ekomuzeum powstało po pracy nad skatalogowaniem zasobów, diagnozą i celami, przeprowadzonymi przez lokalne stowarzyszenie (Maquica, Waska). Rada Miasta przejęła wtedy projekt. Od tego czasu te i inne lokalne stowarzyszenia były zaangażowane w projekt. Współpracuje ono także z wieloma innymi lokalnymi i regionalnymi stowarzyszeniami, włącznie ze Stowarzyszeniem Lokalnych Muzeów Kordoby i stowarzyszeniem Centro de Estudios Bastetanos (które udostępniły Ekomuzeumswoją specjalistyczną bibliotekę).

Poprzez kartę AMICITIA Ekomuzeum zbudowało sieć przyjaciół, czego wynikiem są specjalne ceny i działania.

4.1. Ludność lokalna

Liczba mieszkańców terytorium/miejscowości, gdzie ekomuzeum jest zlokalizowane
2.500
Liczba członków lokalnej ludności zaangażowanych w ekomuzeum
200

Sposoby uczestnictwa

Partycypacje jest prowadzona poprzez spotkania i zgromadzenia, podczas których działalność roczna jest planowana w sposób partycypacyjny. W szczególności partycypacja jest bardziej bezpośrednia w szczególnych działaniach takich jak Konferencja Ibero-Rzymska FESTUM, która trwa przez 10 dni i jest organizaowana co roku.

4.2. Środowisko społeczne

Liczba odwiedzających z terenu/miejscowości, gdzie ekomuzeum jest zlokalizowane
3.000
Liczba odwiedzających z zagranicy
12.000

Formy zaangażowania

Odwiedzający współpracują poprzez propozycje takie jak AMICITIA, jako karta przyjaciół, która ułatwia kontakty. Uczestniczą też w kursach i warsztatach organizowanych przez Ekomuzeum.

4.3. Analiza strony www

Typ interwencji możliwy za pośrednictwem strony internetowej

Tylko informacje Możliwość zasugerowania działań Skargi i zażalenia Zakup biletów Otwarty dostęp po zarejestrowaniu się
X
X
X
X
Otwarty dostęp

Rodzaje dostępnych propozycji

Sugerowanie celów ekomuzeum Kwestie funduszy Kwestie planowania Kwestie dostępności

Jakość informacji zwrotnej

Potwierdzenie otrzymania maila jest wysyłane Propozycje są dyskutowanie na poziomie zarządu ekomuzeum Efekty dyskusji są przesyłane
X

Zarówno strona www Ekomuzeum jak i strona Turystyki Almedinilli wymaga poprawy; ponieważ to rozumiemy, mamy też potrzebę stworzenia szerszej sieci cyfrowej, która pomoże wspierać lokalne dziedzictwo, łącząc zarówno (zarówno sieć jak i lokalne dziedzictwo) z innymi doświadczeniami (krajowymi i międzynarodowymi) także na polu dziedzictwa kulturowego i przyrodniczego.

5. Innowacje i badania

Ekomuzeum Rzeki Caicena w Almedinilli jest projektem, którego działalność muzeologiczna została ukształtowana w kontekście utraty znaczenia terenów wiejskich, ich gospodarki, ludności, i sposobów życia,  gdzie mimikra kulturowa w stronę wartości miejskich powoduje stopniowe i stałe pogarszanie się swoich własnych. Środowisko przyrodnicze Sierra de Albayate i pozostałej części miasta pozostała poza Parkiem Przyrodniczym Sierras Subbéticas i wzwiązku z tym jest jeszcze bardziej narażona na agresję środowiskową na trzech głównych frontach: rolnictwa monokulturowego (z zanikiem bioróżnorodności), poważnej erozji i nielegalnego poboru wody gruntowej.

Gospodarka Almedinilli obraca się wokół monokultury gajów oliwkowych (uprawa, która jest dominująca na tym terenie od 1950 w przeciwieństiwe do zbóż, sadów i terenów leśnych), rolników małych i średnich, z których zdecydowana większość sama uprawia swoją ziemię i niewielką ilością rodzinnych sadów i hodowli zwierząt (świń i owiec). Istnieje przemysł prztwórczy oliwek (6 młynów oliwnych, z których jeden jest spółdzielczy), ale niewystarczający jest marketing bezpośredni oliwy (30-40% produkcji), z gospodarką nastawioną na osiąganie maksymalnej produkcji, co powoduje konsekwentny zanik tradycyjnych relacji między farmerem i jego ziemią (chociaż ze wzrastającą ilościa upraw ekologicznych) i uzależnieniem od Wspólnej Polityki Rolnej Unii Europejskiej. Jednakże, chwiejna rzeczywistość gospodarcza miasta została zamortyzowana w ostatniej dekadzie przez poprawę komunikacji, lepsze usługi miejskie, zmniejszenie emigracji, lepsze kształcenie młodych ludzi i inne aspekty takie jak promocja wysokiej jakości oliwy (który nastąpil po stworzeniu Rady Regulacyjnej Oznaczenia Pochodzenia z Priego) i stworzenia Los Bermejales dzielnicy przemysłowej (która skupia i organizuje przemysł miasta: meblowy, odzieżowy, pakowania żywności, kiełbasiany, posadzek przemysłowych…).

Z drugiej strony, dziedzictwo historyczne Almedinilli oferuje zestaw tradycyjnych elementów architktonicznych sięgający od przemysłowych młynów oliwnych i zbożowych do hydraulicznych systemów irygacji sadów, przechodząc przez planowanie miasta górskiego i układ tradycyjnych krajobrazów rolniczych. W obrębie dziedzictwa historycznego i spuścizny archeologicznej Almedinilli ma wyjątkowe bogactwo, bogactwo, które było siła napędową reszty projektu Ekomuzeum, w swojej koncepcji dziedzictwa w szeroki i dynamiczny sposób.

Ekomuzeum Rzeki Caicena pracuje od 27 lat nad katalogowaniem, badaniach, konserwacji, wzmacnianiu i upowszechnianiu swojego bogatego historycznego i przyrodniczego dziedzictwa przy zastosowaniu terytorialnej i partycypacyjnej koncepcji populacji Almedinilli jako aktywny czynnik i stworzenie sieci współpracy jako instrument, łączący inicjatywy obywatelskie, administrację i prywatne przedsiębiorstwa.

Wszystko to z podstawowym celem rozwijania modelu, który przekracza zmiany formalne i proponuje dogłębną dyskusję, która odejdzie od adaptacyjnych tylko propozycji muzeologicznych. 

W skrócie, domagamy się miejskiego zarządzania dziedzictwem określonego terenu, z bezpośrednią partycypacją mieszkańców, zaangażowaniem prywatnej inicjatywy i w ramach tak zwanej Nowej Muzeologii, która uniemożliwia wielu małym muzeom tkwienie w stagnacji i bycie zakotwiczonym w tradycyjnej muzeologii, która jest niezbyt dydaktyczna, z minimalnymi budżetami, bez zatrudnionego personelu, bez profrsjonalnego zarządu, bez działalności badawczej, a nawet bez stałych godzin otwarcia.

6. Cele rozwoju zrównoważonego (SDGs)

Liczba Celów Zrównoważonego Rozwoju, które są uwzględnione w działaniach ekomuzeum
Ignacio Muñiz Jaén

Projekty/działania odnoszące się do SDG

PROJEKTY / DZIAŁANIAKRÓTKI OPISSDGREZULTAT
Plan ZurreonPoprawa koryta rzeki6, 11, 13, 15Przygotowanie miejsca
Efektywność energetycznaPanele słoneczne i kuchenki wykorzystujące pelety z wytłoczyn oliwnych6, 7, 11, 13, 15Oszczędność energii
Ekologiczne gaje oliwneKursy i warsztaty1, 2, 3, 7, 11, 12, 13, 15, 17Więcej i więcej właściciel przestawia się na rolnictwo ekologiczne
Waloryzacja stanowisk archaeologicznychOdnowienie i utrzymanie w dobrym stanie rzymskiej willi w El Ruedo i osady iberyjskiejw Cerro de la Cruz.4, 8, 11, 15Wysokiej jakości turystyka kulturowa

Ekomuzeum uczestniczyło w kilku europejskich programach LEADER i PRODER, a także innych regionalnych i krajowych konkutsach grantowych, dla których rozwój zrównoważony jest przekrojowym tematem; obecnie pracujemy nad wypełnieniem zbioru SDG.

Preferowane SDG, nad którymi pracuje Ekomuzeum odnoszą się do dywersyfikacji gospodarczej i wzmocnienia kulturowego i przyrodniczego dziedzctwa z perspektywy badań naukowych, konserwacji i upowszechnienia dziedzictwa, jak zostało to opisane w tabeli powyżej; preferowane SDG, nad którymi pracuje obecnie Ekomuzeum to cele zaprezentowane w tabeli powyżej, w szczególności nr 11, 13, 15 – te odnoszące się do zrównoważonych miast i wsi, działań na rzecz klimatu i życia na lądzie (zrównoważone zarządzanie lasami, przeciwdziałanie pustynnieniu, zatrzymanie i odwrócenie degradacji ziemi, zatrzymanie zaniku bioróżnorodności). 

W Ekomuzeum jesteśmy świadomi, Ze rozwój zrównoważony musi uwzględniać:

  • Lokalne dziedzictwo (historyczne i przyrodnicze)
  • Turystykę jako uzupełnienie działalności rolniczej, hodowlanej i przetwórczej, jako głównych działalności, które powinny być prowadzone na terenach wiejskich.
  • Innoacje technologiczne (R&D)
  • Energie odnawialne i recykling odpadów (instalacje uzdatniania wody i wykorzystanie wytłoczyn z oliwek)
  • Osadnictwo wiejskie i zahamowanie depopulacji
  • Promowanie gospodarki zamkniętego obiegu i produktów lokalnych
  • Tworzenie siecie producent-konsumer
  • Promowanie wysokiej jakości oliwy i ekologicznych gajów oliwnych

7. COVID-19

Nie zaprzestaliśmy działać podczas pandemii i zrobiliśmy postęp w tych obszarach, w których działania turystyczne pozostawiły nas w tyle:

  • Badania naukowe
  • Katalogowanie
  • Odnowienie muzeum
  • Nowe pakiety wycieczkowe
  • Profilaktyczne środki zdrowotne zostały wprowadzone
  • Kursy i wizyty z ograniczoną liczbą uczestników i wprowadzenie środków profilaktycznych.

Szkolenia wirtualne i stworzenie nowych projektów dla lokalnej ludności (wtedy kiedy był to jedyny sposób uczestnictwa w związku z ograniczeniami) zostało wzmocnione.

Z drugiej strony, zauważyliśmy, że liczba wizyt wzrasta jak tylko środki zdrowotne na to pozwalało i że jest wysoki popyt (który wzrośnie w nadchodzących latach). Z drugiej strony jest pewne znużenie i zniechęcenie wśród miejscowej ludności.

Autorstwa

Koordynatorzy Naukowi

Leandro França, Barbara Kazior, Óscar Navajas, Manuel Parodi-Álvarez, Lisa Pigozzi, Raul dal Santo, Julio Seoane, Maristela Simão